Racistische moppen

Onlangs ontving ik een mop van een vriend over de nogal sterk Arabisch gekleurde toekomst van België.  En ik vroeg me af wat er mee te doen.  Negeren?  Reageren?  Waarom zou ik?  Is het de moeite?

Sinds ik een tiener ben wordt de manier waarop ik behandeld word bepaald door iets dat ik zelf niet in de hand heb.  Mijn vader had namelijk het lef om te rekenen op de gastvrijheid van de Belgische bevolking, en dan had hij nog het lef om een kindje te maken ook.  Ik heb opmerkingen moeten horen, nutteloze politie-controles ondergaan, problemen gehad bij het vinden van werk, alleen maar omdat ik geen Belg ben.  Niet eens omwille van mijn huidskleur, mijn tongval, mijn kledij, dat alles is zoals elk ander menselijk wezen dat hier woont.

Het spreekt vanzelf dat ik nogal gevoelig ben op dit punt.  En dan komt het hard aan om dat soort mop van een vriend te krijgen.  Ze vertegenwoordigt namelijk exact het soort standpunten dat dit soort behandeling veroorzaakt.  En omdat woorden meer steken dan eender welk wapen.  Er was wel een opmerking bij, in de zin van "ik stuur dit wel, maar eigenlijk denk ik zo niet".

Wel, stuur het dan niet.  Omdat je samen met dit soort mop eveneens de bijhorende ideeën rondstuurt.  Wat voor jou een mop is, is voedsel voor de negatieve houding van iemand anders.  Je maakt het acceptabel.
En indien je vindt dat dit soort gedachtengoed mag verspreid worden omdat het verpakt is als mop, denk dan nog maar eens.  Je verspreidt namelijk niet enkel een mop, maar een hele manier van denken er bij.  Zeker van dat dat is wat je wilt doen?

(Terug naar de Bedenkingen)

© Jim Bella - 2002